Antonow An-2
Dane techniczne:

Typ samolotu: Wielozadaniowy samolot transportowy
Produkcja: ZSRR/Polska 1947-2002
Masa: 3450 kg (pusty)
Ilość załogi: 1-2 pilotów
Zasięg: 845 km Prędkość max.: 258 km/h
Uzbrojenie: brak (wersja cywilna), możliwość adaptacji do celów wojskowych
Napęd: silnik gwiazdowy ASz-62IR

Antonow An-2 (nazywany potocznie „Antek”) to radziecki samolot wielozadaniowy skonstruowany w 1947 roku przez biuro konstrukcyjne Antonowa. Jest to największy jednosilnikowy dwupłatowiec, który był produkowany seryjnie. Samolot produkowany był w ZSRR, Polsce (WSK PZL-Mielec) oraz Chinach. W Polsce wyprodukowano ponad 12000 egzemplarzy w latach 1960-2002.

An-2 został zaprojektowany jako samolot rolniczy i transportowy, jednak dzięki swojej wszechstronności znalazł zastosowanie w wielu innych rolach: jako samolot pasażerski na krótkich trasach, samolot desantowy, sanitarny, przeciwpożarowy, a także do szkolenia spadochroniarzy. Jego wyjątkową cechą jest zdolność do bardzo krótkiego startu i lądowania (STOL) oraz możliwość operowania z nieutwardzonych lądowisk.

Konstrukcja samolotu charakteryzuje się niezwykłą prostotą i wytrzymałością. An-2 może latać z prędkością nawet 30 km/h, co czyni go praktycznie odpornym na przeciągnięcie. Jest to możliwe dzięki zastosowaniu układu dwupłatowego, który zapewnia doskonałe właściwości przy niskich prędkościach.

Samolot był używany w wielu krajach, między innymi w: ZSRR, Polsce, Chinach, Korei Północnej, Wietnamie, Kubie, oraz w większości krajów bloku wschodniego. Do dziś An 2 pozostaje w służbie w wielu krajach, szczególnie w rolnictwie i lotnictwie sportowym. W Polsce samolot był szeroko wykorzystywany przez aerokluby do szkolenia spadochroniarzy oraz w rolnictwie do oprysków.

Mimo że produkcja An-2 została zakończona, samolot pozostaje symbolem niezawodności i wszechstronności w lotnictwie. Jest to jeden z najdłużej produkowanych samolotów w historii, a jego konstrukcja okazała się tak udana, że do dziś nie znaleziono godnego następcy w niektórych zastosowaniach.