Samochód ciężarowy URAL
Dane techniczne:
Typ pojazdu | samochód ciężarowy |
Produkcja | ZSRR od 1963 do dzisiaj |
masa | 8000 kg |
Liczba miejsc | 3 + do 27 pasażerów |
Prędkość max. | 85 km/h |
Rodzaj napędu | Na wszystkie koła 6X6 |
długość | 7,35 m |
Silnik | widlasty 8-cylindrowy o mocy 175 KM |
Ciężarówka URAL to radziecka ciężarówka wielozadaniowa produkowana od początku lat 60. XX wieku, w fabryce UralAZ, mająca zastąpić pojazdy ZiŁ-157. Od 1979 roku była to podstawowa ciężarówka używana w Armii Radzieckiej. Ural jest podwoziem dla wyrzutni rakietowej BM-21 Grad. Służył głównie do transportu piechoty oraz zaopatrzenia.
Produkcję seryjną samochodu rozpoczęto w 1961 roku. Ural-375D od razu został przyjęty na wyposażenie Armii Radzieckiej, w której używany był jako podstawowy typ samochodu ciężarowo-terenowego do 1982 roku, kiedy to został zastąpiony w tej funkcji przez swego zmodernizowanego następcę Ural-4320. Poza Związkiem Radzieckim (ZSRR) używany był przez wojska Układu Warszawskiego w tym Ludowe Wojsko Polskie (LWP). Konstrukcja Ural-375 była typowa dla samochodów ciężarowych. Samochód zbudowano w układzie jezdnym sześciokołowym z napędem na wszystkie koła (6X6) i systemem centralnego pompowania kół oraz 5-biegową manualną skrzynią biegów. Ponieważ po niedługim czasie okazało się, że zastosowany w samochodzie silnik benzynowy zużywa zbyt dużo paliwa postanowiono zastąpić go silnikiem wysokoprężnym, który jest znacznie mniej kłopotliwy w obsłudze i bardziej niezawodny niż silniki benzynowe. Zmodernizowany samochód z nową jednostką napędową KAMAZ-740 zaprezentowano w 1977 roku i oznaczono jako Ural-4320, samochód ten zastąpił w Armii Radzieckiej model Ural-375D, jednak produkcję ciężarówki na potrzeby gospodarki państwowej nadal kontynuowano i zakończono ją dopiero w 1992 roku. Łącznie wyprodukowano 110 000 egzemplarzy samochodu Ural-375D dla ZSRR oraz na eksport, głównie dla użytkowników wojskowych. W Federacji Rosyjskiej nadal pozostaje w użytku w gospodarce państwowej.
Pojazd produkowano w wielu wersjach, oprócz podstawowej wersji skrzyniowej pojazd stał się podwoziem bazowym dla zabudów specjalistycznych jak np. wyrzutnia pocisków rakietowych BM-21 Grad, nadwozia furgonowe, cysterny paliwowe ATMZ-5-375, żurawie samochodowe 8T-200, 8T-210, 9T-31, stacje radiolokacyjne P-18 1RL131 „Terek”, specjalistyczne urządzenia grzewczo-odkażające TMS-65.